راضیه علیاکبری در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی سپهر فردا با بیان ویژگیهای زندگی حضرت زینب سلامالله علیها اظهار داشت: در سبک زندگی حضرت زینب کبری(س) «بصیرت» در اولویت قرار داشت؛ بصیرتی که در تشخیص حق و باطل، همچنین در انتخاب بهترین عملکرد با توجه به شرایط و نوع مواجهه ایشان با جبهه دشمن و اصول و تکنیکهای مبارزاتی که ایشان در مصاف با جنگ رسانهای دشمن در پیش گرفتند.
وی “مدیریت بحران” را ویژگی دیگر زندگی حضرت زینب(س) دانست و تصریح کرد: برادر و امام و پیشوای حضرت زینب ( س) را به شهادت رساندند و همه فرزندان و جوانانش را قلع و قمع کردند، زنان و کودکان آلالله را به زنجیر اسارت بردند و در جلوی نامحرمان در کوچه و بازار به دیده نمایش گذاشتند و با شادی و هلهله از آنان استقبال و بدرقه کردند. این مؤلف و پژوهشگر ادامه داد: در یک چنین شرایط بحرانی، این بانوی باعظمت به مثابه پدر بزرگوارشان امیرمؤمنان با همان بیان شیوا و رسا و با همان فصاحت و بلاغت و با فریادهای غرا و کوبنده، کاخ ظلم و ستم را به لرزه درمیآورد.
وی ویژگی سوم زینب(س) را تمدنسازی و اسوه «صبر» خواند و افزود: واقعه عاشورا به واسطه روشنگری حضرت زینب(س) تکمیل شد چرا که ایشان نماد تمدن سازی و اسوه صبر است.
این مشاور خانواده با بیان تکنیکهای دشمنان اباعبدالله(ع) برای ایجاد جنگ نرم عنوان کرد: دستگاه سیاسی و سخنپراکنی یزید برای تسهیل در کشتار بزرگ عاشورا بهگونهای همهجانبه به «انتقال پیام سازی کذب» از سوی عوامل خود مبادرت کرد؛ در ابتدا با توجه به اکثریت مسلمانانی که بر ضد اقلیت عاشورا اقدام کردند، این تاثیرگزاری فعال و کاملاً مؤثر بوده است.
وی با بیان این مطلب یادآور شد: حتی طرفداران اکثریت بیهیچ شکی این کشتار را نوعی عبادت و جهاد در راه خدا فرض کردند، حتی اگر شبهه، سؤال یا تردیدی پیش میآمد، باز دستگاه رسانهای یزید پاسخهایی با استناد به ظواهر قرآن از آن مییافت یا حدیث جعل میکرد تا «مشروعیتزایی» کند و به سرعت شبههها را رفع میکرد یا سرکوب میگشت.
به گفته ی این مبلغ حوزه پیامرسانی در دستگاه یزید و ارائه اخبار به شدت «شخصیسازی» میشد، در نمایش آن زمان «سیاستمداران» و نه سیاست ایفای نقش کردند و از آنجاکه آنان ممکن است مقاصد برنامهریزی شده خود را در میان امواج سیاسی تغییر دهند، آنچه در ذهن اکثر مردم بهعنوان سرچشمه سیاست باقی میماند، انگیزهها و تصاویر شخصی است.
وی آماده سازی افکار عمومی برای وقوع جنایتی که در کربلا رخ داد را دارای اهمیت می دانست و بیان کرد: حاکمان آن دوران با تکیه بر شیوههای رسانهای همچون «عملیات روانی و شایعهسازی» سعی در«اقناع افکار عمومی» برای همراهی با برنامههایشان را داشتند و از همین روی مردم کوفه به یک باره تحت تاثیرگزاری روشهای مورد اشاره، تغییر رویکرد داده و از همراهی با امام(ع) منصرف شدند.
علی اکبری عملکرد زینب(س) را پس از واقعه عاشورا به دو بخش تفکیک کرد و عنوان کرد: اولین وظیفه او مادری خاندان باقیمانده از عاشورا بود؛ او سنگ صبور خاندان و کاروان اسیران شد میتوان فضای سنگین غم غربت و فراق زنان و کودکانی را تصور کرد که همه امید خود را از دست دادهاند و در کاروانی با بیرحمی بهسوی سرنوشتی نامشخص کشانده میشوند.
این مبلغ حوزه با بیان اهمیت نقش حضرت زینب(س) گفت: در اینجا نقش مددکاری و پرستاری و سنگ صبوری زینب آشکار میشود در واقع مودت با دوستان خطمشی اوست اما بخش دیگر نقش بسیار مهم زینب، «استراتژی رسواسازی» اوست؛ امروزه واژه رسواسازی در ادبیات سیاسی جهان بهویژه در دموکراسیها که مطبوعات نقش مهمی دارند، از رشد بیسابقهای برخوردار شده است.
وی ادامه میدهد: نظامهای سیاسی جهان، دیکتاتورها و رهبران سیاسی با این سیاست عمدتاً از سوی رسانهها تضعیف یا سرنگون شده و از قدرت پایین کشیده شدهاند که این رسواسازیها عمدتاً از فساد سیاسی تا فساد اخلاقی را دربر میگیرد.
این مشاور خانواده افزود: در بحثهای رسانهای جنگ، جنگ روایتها است و دشمنان در حال ساخت روایتی از امام حسین(ع) بودند که ایشان را یک شخص خارجی که از دین خروج کرده نشان دهند، اما روایتی که حضرت زینب(س) دنبال آن بودند روایت واقعی عاشورا بود که امام(ع) فرزند پیامبر هستند و برای اعتلای دین پیامبر و امر به معروف قیام کردهاند.
وی خطابه حضرت زینب را نقطه آغاز یک رسانهی قدرتمند در دنیای بیرسانه دانست و گفت: طنین آن بهسرعت در تمام جهان اسلام بهگونهای گسترده پخش و منتشر شد که حتی امروزه نیز سندی مهم و معتبر از واقعه عاشورا است و سرلوحهای برای روایتهای بعدی که دستگاه سیاسی سعی در کدر و مخدوش کردن آن داشت.
وی عنوان کرد: ضربه نهایی از سوی زینب که یادگار و گنج ارزشمندی برای تمام مسلمانان است تا از آن منشوری برای زندگی و حیات دنیا و آخرت خود خلق کنند، در مجلس ترتیب داده شده از سوی یزید بود که قصد تحقیر بیشتر و مشروعیتزایی پس از واقعه را داشت؛ مجلسی که برای ترور بیشتر شخصیت حسین و بازماندگانش ترتیب داده شد.
به گفته این فعال رسانه وقتی حضرت زینب(س) دشمن را رسوا کرده و فرمود: ما به رضاى الهى صابریم؛ در حقیقت بانوی گرامی کربلا پس از حادثه، با ایفای نقش رسانهای خود امکان هر گونه دستکاری یا رمزگشایی اشتباه را از مخاطب سلب و او را با حجمی از اطلاعات مواجه میکند تا چرایی و اهداف قیام حضرت اباعبدالله(ع) در برابر ظلم را برای همیشه تاریخ زنده نگه دارد.
وی در پایان گفت: اگر او و خطبههایش نبودند، دروغپردازی دستگاه، جور حادثه را به گونهای دیگر روایت میکرد بنابراین زینب کبری(س) با افشاگری خود، انگارهسازی و دستکاری واقعیت توسط دستگاه حاکم را ناکارآمد کرد و توانست تمام عمق فاجعه دشت کربلا را به گوش همگان برساند؛ امروزه و در شرایط فعلی نیز به چنین نقش رسانهای نیاز داریم و باید دخترانمان در روایتگری اتفاقات مثبتی که در جامعه در حال رخ دادن است نقش زینبی ایفا کنند.
انتهای پیام/